Toen Ava geboren was vertelde de verloskundige ons direct dat haar rechterbeentje er niet goed uit zag. Ik hoor het haar nog zeggen “hier moet een kinderarts naar komen kijken, want dit heb ik nog nooit eerder gezien”. WAT?! beentje niet goed? kinderarts? nog nooit eerder zoiets gezien? je schrikt je op dat moment rot!

Haar beentje zag er inderdaad niet goed uit. Het leek wel alsof haar beentje gebroken was. Haar onderbeentje was compleet naar boven geklapt. Je kon het heen en weer bewegen maar elke keer schoot haar onderbeentje terug in dezelfde vreemde positie. Ava leek gelukkig geen last te hebben van het beentje, maar door onze hoofden spookte alleen maar de vraag “komt dit ooit nog goed?”.

 

Verschillende artsen kwamen die eerste dag in het ziekenhuis bij ons langs op de kamer om naar Ava’s beentje te kijken. Ze vonden haar beentje reuze interessant studiemateriaal er werden zelf foto’s van gemaakt, maar wij hadden nog steeds niet gehoord wat er nou precies mis was met haar beentje.

Na heel lang wachten kwam uiteindelijk de orthopeed langs die concludeerde dat Ava een kniedysplasie had. Iets dat heel weinig voorkomt bij pasgeboren baby’s.

 

Ava werd direct meegenomen naar de gipskamer, want drie weken gips zou er weleens voor kunnen zorgen dat haar onderbeentje weer in een normale positie zou komen.

En daar kwam mijn kleine meisje weer terug op de kamer, nog geen dag oud en dan al met je beentje in het gips. Niet helemaal zoals ik mij de eerste dagen met Ava had voorgesteld, maar we hadden goede moed dat het allemaal weer goed zou komen met haar beentje.

 

En dat was nog niet de enige zorg die we om Ava hadden, want Ava kwam op de wereld met een te laag geboortegewicht. Slechts 2730 gram gaf de weegschaal aan. En dat is best weinig voor een kindje dat met 39 weken en 4 dagen en een lengte van 49 cm geboren wordt. Zoals bijna elke pasgeboren baby viel ook Ava na de eerste dag behoorlijk af, dus er was werk aan de winkel!! Ava moest zo snel mogelijk goed gaan drinken en gelukkig werden wij daarin super goed bijgestaan door Wilma (de beste kraamverzorgende van Nederland!!!).

 

Ava was de eerste dagen nog niet krachtig genoeg om zelf aan de borst te drinken, dus hebben we haar gevoed met een spuitje. Ava bleek gelukkig heel erg te vechten voor haar eten, dus na een aantal dagen was de kleine meid weer mooi op gewicht.

 

Na een week wilde de orthopeed het beentje van Ava graag weer bekijken. Toen het gips van haar beentje werd gehaald bewoog Ava haar beentje weer heel natuurlijk. Haar onderbeentje bleef heel mooi in een goede positie, dus de orthopeed vond het niet nodig om haar beentje nog langer in het gips te laten. YESSS het grote genieten kon nu eindelijk beginnen. Geen wasjes op het verschoningskussen meer, maar gewoon lekker in bad!! Het was heerlijk om haar zo vrij te zien bewegen met haar beide beentjes.

Binnenkort moeten we weer terug voor controle, dan wordt er ook een echo gemaakt van het knie. We wachten het allemaal even af. Vooralsnog ziet alles er op dit moment gelukkig goed uit.

 

Ook qua gewicht gaat het nu super goed met Ava. Als we de grafieken zien tijdens het bezoek aan het consultatiebureau dan hebben we absoluut niet te klagen.

 

Inmiddels is Ava bijna drie maanden oud en genieten we volop van ons vrolijke kleine meisje.

 

XOXO,

 

Alicia